CCS doet zijn stille intrede in de federale wetgeving

CCS, Carbon Capture and Storage, of de afvang en opslag van CO₂ is volgens Wikipedia "de techniek waarmee fossiele brandstoffen (bijna) klimaatneutraal kunnen worden toegepast. Door het broeikasgas CO₂ dat uit de verbranding van deze koolwaterstoffen ontstaat af te vangen en op te slaan komt die CO₂ niet in de atmosfeer terecht."

De Richtlijn 2009/31/EG van 23 april 2009 betreffende de geologische opslag van kooldioxide legt het Europese kader hiervoor vast.

Ook voor nieuwe productie-installaties voor elektriciteit heeft de Richtlijn gevolgen. Om de overgang naar elektriciteitsproductie met een laag koolstofgehalte te bewerkstelligen moeten er bij nieuwe investeringen in elektriciteitsproductie op basis van fossiele brandstof­fen, maatregelen worden getroffen om een aanzienlijke emissiereductie te vergemakkelijken. Daarom moeten alle stookinstallaties met een vermogen van meer dan 300 MW waarvan de oorspronkelijke bouwver­gunning, of bij gebreke daaraan de oorspronkelijke exploitatievergunning wordt verleend na 25 juni 2009, op hun locatie over voldoende ruimte voor het afvangen en comprimeren van CO₂ beschikken. Die verplichting geldt enkel indien geschikte opslaglocaties beschikbaar zijn en indien transport­netwerken en modernisering van de installatie met het oog op het afvangen van CO₂, technisch en economisch haalbaar zijn.

De economische haalbaarheid van vervoer en modernisering moeten volgens de Richtlijn worden beoordeeld in het licht van de geraamde kosten van vermeden CO₂ voor de specifieke plaatselijke omstandigheden in het geval van modernisering en de geraamde kosten van vermeden CO₂ -uitstootrechten in de Gemeenschap. De ramingen moeten worden gebaseerd op het meest recente beschik­bare bewijs; voorts moeten de technische mogelijkheden worden geëvalueerd en moet een analyse van de onzekere factoren in het beoordelingsproces worden verricht. De bevoegde autoriteit moet op basis van een door de exploi­tant opgestelde beoordeling en andere beschikbare infor­matie bepalen of aan deze voorwaarden is voldaan.

Met het koninklijk besluit van 5 augustus 2011 tot wijziging van het koninklijk besluit van 11 oktober 2000 betreffende de toekenning van individuele vergunningen voor de bouw van installaties voor de productie van elektriciteit worden deze bepalingen deels omgezet.

Het voegt een nieuw criterium in voor de toekenning van productievergunningen, zoals geregeld in het koninklijk besluit van 11 oktober 2000: "de ruimte die voorzien is op de site van de installatie voor de uitrusting, opvang en compressie van de CO₂, wanneer de evaluaties hiervoor positief zijn." In de aanvraag voor de productievergunning moet de aanvrager daarom een evaluatie van de volgende voorwaarden (i) de beschikbaarheid van de opslagsites die geschikt zijn voor deCO₂, (ii) de technische en economische haalbaarheid van de transportnetten van CO₂ en (iii) de technische en economische haalbaarheid van een aanpassing van de installatie met het oog op de opvang van CO₂.

Het koninklijk besluit kwam er o.a. op advies van de CREG. Dit advies is spijtig genoeg niet beschikbaar op haar website.

Om volledige omzetting te geven aan de Richtlijnbepaling zouden de verschillende gewesten in de regelgeving inzake stedebouwkundige vergunningen een gelijkaardige regeling moeten opnemen.

CCS doet zijn stille intrede in de federale wetgeving