Electrabel

Over prijsstijgingen van leveranciers wil ik mij niet uitspreken. De markt is vrij, dus elke leverancier is vrij te doen en laten wat hij of zij wil.

Het wekt wel verbazing dat de politieke partijen nu plots Electrabel kop van jut maken en halsoverkop maatregelen voorstellen die de niet de oorzaak maar wel de gevolgen van het probleem aanpakken. De stelling van Tom Vanden Borre, woordvoerder van de CREG, dat "er beter behoedzaam omgesprongen wordt met het instellen van maximumprijzen, die een drempel vormen voor nieuwe spelers op de markt" kan ik onderschrijven. Maximumprijzen voor niet-sociale eindafnemers rijmen niet met een vrijgemaakte markt en met de achterliggende idee van de Europese wetgever.

Nu het er naar uitziet dat de fusie tussen Suez en Gaz de France niet of onder een andere vorm zal doorgaan, stelt zich de vraag wat de waarde nog zou kunnen zijn van de Pax Electrica II, die Verhofstadt bedisselde met de Suez-top. Als die Pax Electrica II niet langer geldt, doen politici er goed aan een paar websites nog eens te bezoeken:
- Het internetboek "Kernenergie in de Wetstraat" van Luc Barbé. Naast een groene visie tegen kernenergie, valt vooral de volgende passage op:

"Tot daar het lijstje van de belangrijkste PPS-dossiers in de Belgische energiesector. Stel je dan voor: je bent burgemeester van een grote gemeente en moet een contract afsluiten voor de levering van elektriciteit voor de volgende jaren. Je kan niet zomaar je leverancier kiezen, want je moet de wetgeving op de overheidsopdrachten naleven. Maar als je een andere leverancier neemt dan Electrabel, druk je de omzet en winst van Electrabel naar beneden en dus ook je eigen inkomsten. Leuk zeg. Of kan je je voorstellen hoe het is om minister van energie te zijn in dit land: als je de markt openbreekt, verliezen Electrabel en Distrigas marktaandeel en dus hebben de gemeenten minder inkomsten. Je collega’s burgemeesters zullen het leuk vinden. Anders gezegd: door deze PPS in de energiesector worden dagelijks belangenconflicten geproduceerd waarbij het in het belang is van politici op alle niveaus om Electrabel te steunen. Electrabel heeft als het ware de politici gegijzeld. Of beter gezegd: de politici hebben zich laten gijzelen. De Vlaamse en Belgische politieke klasse moet dus stoppen met klagen over Electrabel, Suez of de Europese energiepolitiek. Ze moet dringend in eigen boezem kijken. Of zoals Walt Kelly in de Amerikaanse strip Pogo zei: “We have met the enemy... and he is us.”"

- De studie van Liedekerke - Wolters - Waelbroeck - Kirkpatrick, in opdracht van de CREG, over "De juridische verantwoording van de door Frontier Economics voorgestelde maatregelen" waarin professor Jules Stuyck en stafhouder Lindemans onder andere besluiten:

De bestaande regelgeving laat de overheid (afgezien van de mededingingsautoriteiten in het kader van de controle op concentraties) niet toe ondernemingen te verplichten bestaande capaciteit af te stoten. De Europese regelgeving (inzonderheid de elektriciteitsrichtlijn) verbiedt de lidstaten niet in de daartoe vereiste bevoegdheden te voorzien. In België moet dat dan wel bij formele wet gebeuren. De wetgever moet bovendien rekening houden met de constitutionele bescherming van de eigendom en met het evenredigheidsbeginsel. De vrijheid van handel en de contractuele vrijheid (wilsautonomie en bindende kracht van overeenkomsten) [lijken] zich alleszins niet te verzetten tegen beperkende maatregelen die bij wet in het algemeen belang (in casu het garanderen van effectieve mededinging) worden opgelegd.

- De beslissing van de Europese Commissie over de fusie Suez-Gaz de France.

Electrabel