Kandidatuur openingsredenaar Vlaams Pleitgenootschap

Hooggeachte vergadering

(...) Na enkele jaren relatieve inactiviteit, (...) wil ik opnieuw een uitdaging in het boeiende balieleven aangaan. Daarom stel ik mij kandidaat openingsredenaar 2011-2012.

Aan de uittredende voorzitter en de toekomstige eerste ondervoorzitter had ik al meegegeven dat ik mijn openingsrede zou willen focussen rond drie kernwoorden: klimaat(sverandering) – energie – recht. (...)

Edoch.

Ik zal het niet hebben over de Deepwater Horizon noch over de vraag of er een aansprakelijkheidsbeperking kan gelden voor exploitanten van olieboringen of nucleaire centrales. Tegen dat ik op die kille en donkere herfstavond de openingsrede zal uitspreken zullen er spijtig genoeg, maar daarom niet minder zeker, andere, grotere of kleinere milieurampen gebeurd zijn.

Evenmin zal ik het hebben over de Sunhunter, een zonnepaneel voor platte daken dat je dubbel zoveel groenestroomcertificaten bezorgt. Kijk op Sunhunter.be. Of je meer eigen elektriciteit kan opwekken uit hernieuwbare energiebronnen lijkt voor die firma ondergeschikt aan het financiële rendement van de groenestroomcertificaten. In dezelfde zin zal ik het ook niet hebben over de bankier die weet dat een windturbine die hij zal financieren al rendabel is op basis van de groenestroomcertificaten alleen. Of men de opgewekte elektriciteit aardt, dan wel op het net zet is uiteindelijk niet zo belangrijk. Ook de investeerder wie het niet uitmaakt of er duizend chinezen op een fiets een dynamo aandrijven, dan wel tien windturbines elektriciteit opwekken, zolang het maar geld opbrengt, zal slechts een voetnoot in mijn verhaal zijn.

Hoewel, hoewel.

Stelt er zich nog iemand fundamentele vragen bij de enorme hoeveelheden subsidie die in de jaren zestig, zeventig en tachtig aan het onderzoek naar kernenergie zijn gevloeid? Tot voor 2000 was ons land op vlak van onderzoek en ontwikkeling naar kernenergie één van de voortrekkers in de wereld. Nu is die plaats, door onze politieke besluiteloosheid, ingenomen door Fransen. Heeft er iemand spijt van ons marktmodel van voor de liberalisering van de energiemarkt waarbij consumenten veel te veel betaalden voor hun elektriciteit, maar we wel elektriciteit kregen uit centrales die energetisch tot de meest performante van de wereld behoorden? Zal iemand zich later beklagen dat mede door de gulle subsidieregeling het Belgische ondernemingen en Belgische banken waren die het eerste far shore windturbinepark hebben gebouwd en daarmee zich internationaal op de zeekaart zetten?

In november 2011 zijn we iets meer dan een maand verwijdert van het post-Kyoto tijdperk en zijn we enkele jaren dichter gekomen bij een tegen dan nog minder afwendbare en dramatische stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde. Die zekere klimaatsverandering zal ergere geopolitieke en menselijke spanningen teweegbrengen dan elke andere door de mens aangestuurde evolutie.

Ik wil tegen dan samen met u verkennen hoe we naar een groene new deal kunnen gaan: een mix van op rechtszekerheid gebaseerde subsidies, van decentrale productie, van een ander marktmodel waarbij het neoliberale liberaliseringsdogma vervangen kan worden door een interactieve, sociale, duurzame en moderne manier van omgaan met energie. (...)

Tim Vermeir
Brussel, 4 juni 2010

Kandidatuur openingsredenaar Vlaams Pleitgenootschap