Ivan De Vadder interviewde Tinne in de uitzending van De Zevende Dag van 31 oktober over 'het leven na de Kamer'. Het volledige interview kan hier herbekeken worden.
zondag 31 oktober 2010
Tinne Van der Straeten over het leven na de Kamer
zaterdag 30 oktober 2010
De goedgekeurde projecten van BelGreen
De Morgen bracht op 30 oktober een interessante beschouwing over de actuele relatie tussen de nucleaire elektriciteitsproducenten en de overheid. Daarbij ging het ook over ons blogbericht over de fondsen van 250 miljoen.
Uit het artikel leiden we af dat BelGreen, de coöperatieve vennootschap van de GDF Suez-groep, zou gezegd hebben dat zij in zijn eerste maanden al diverse projecten goedgekeurd heeft "conform de wettelijke bepalingen inzake hernieuwbare energie".
We kunnen ervan uitgaan, als we er de statuten van BelGreen bij nemen, dat die 'goedkeuring' nog niet definitief is of kan zijn. Artikel 9 van de statuten bepaalt immers dat een project maar kan goedgekeurd worden door de raad van bestuur, nadat het projectvoorstel besproken is door de 4 onafhankelijke bestuurders, die hierover een gemotiveerd advies overmaken aan de raad van bestuur.
En laat die vier onafhankelijke bestuurders nog altijd niet aangeduid zijn, omdat de federale regering in lopende zaken is, en dus geen bestuurders kan voorstellen.
vrijdag 29 oktober 2010
Actieplan hernieuwbare energie: wie kan nog volgen?
Artikel 4.2 van Richtlijn 2009/28/EG ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen bepaalt dat de lidstaten hun nationale plannen voor energie uit hernieuwbare bronnen uiterlijk op 30 juni 2010 moeten aanmelden bij de Europese Commissie. In dit plan moeten de nationale streefcijfers vermeld worden voor het aandeel hernieuwbare energie in vervoer, elektriciteit, verwarming in koeling tegen 2020, net als de passende maatregelen om die streefcijfers te halen. Zoals we eerder schreven verklaarde minister Schauvlieghe op 19 mei 2010 dat België van de Europese Commissie uitstel zou bekomen hebben tot december 2010 om haar plan aan te melden. Op 30 september werd België door de Europese Commissie in gebreke gesteld wegens het niet aanmelden van het actieplan.
De reden van niet-aanmelding zou berusten op een meningsverschil over de formulering van het voorbehoud dat een van de partijen wenst te maken bij het engagement om de Belgische doelstelling van 13% intern te realiseren en om al dan niet gebruik te maken van de flexibiliteitsmechanismen voorzien in de richtlijn. Gelijktijdige parlementaire vragen in 3 verschillende assemblées zorgden niet echt voor meer duidelijkheid.
Op 18 oktober verklaarde minister Nollet in het Waals Parlement dat er een compromis bereikt werd over het actieplan op 24 september. In dat compromis zou gesteld zijn dat de maatregelen voorzien in het plan België zouden toelaten haar doelstelling van 13% intern Belgisch te realiseren. Tegelijkertijd zou in de tekst gepreciseerd worden dat de Vlaamse Regering voorstelt de doelstelling zoveel als mogelijk intern te realiseren. Die tekst zou voorgelegd worden op het Overlegcomité van 4 oktober. Op 1 oktober echter zou de Vlaamse Regering teruggekomen zijn op haar akkoord, en zou gevraagd hebben om een passage te herformuleren.
Daags nadien, op 19 oktober, zei minister Magnette in het Federaal Parlement dat iedereen het eens is dat de Belgische doelstelling van 13% intern gerealiseerd moet worden, maar dat er discussie blijft bestaan met 1 gewest in het bijzonder over de manier waarop het voorbehoud kan geformuleerd worden bij die verbintenis.
Nog een dag later, op 20 oktober, legt minister Van den Bossche in het Vlaams Parlement uit hoe het nu precies zit met die formulering:
Ik zal u de twee verschillende zinnen geven waarover het gevecht nu al weken gaat. Ik zeg er u meteen bij dat ze voor mij beide goed zijn. Voor mij, als minister van Energie, betekenen ze krek hetzelfde. Ik zal zo veel mogelijk van mijn aandeel, en als het kan alles, doen in Vlaanderen zelf. Voor mij zijn beide goed en voor de federale minister van Energie ook. Het is een twistpunt maar het is zo onnozel als het groot is. De ene formulering is: “België zal zo veel mogelijk van de doelstelling binnenlands realiseren en dit verder analyseren.” De andere is: “België zal de doelstelling volledig binnenlands realiseren tenzij uit de analyse blijkt dat het niet kan.” We doen dus zo veel mogelijk hier en er volgt een analyse of dat inderdaad volledig kan. Er zijn dus twee verschillende formuleringen om hetzelfde te zeggen.
Ook al verkopen de ministers de hele kwestie als een beetje gehakketak over de formulering, toch lijkt het vooral te gaan over de wijze om de doelstelling van 13% te realiseren. Over hun respectief beleid lezen we het volgende:
Ik zal zo veel mogelijk van mijn aandeel, en als het kan alles, doen in Vlaanderen zelf. (...) Voor mij, als minister van Energie, zal geen van beide zinnen zorgen voor een andersoortig beleid. Het beleid wordt gemaakt door de concrete maatregelen en de ambitie om zo veel mogelijk hier te doen. (Van den Bossche)
La Wallonie entend jouer un rôle de premier plan pour atteindre et, si possible, dépasser l'objectif fixé par l'Europe. (Nollet)
En over wat er nu moet gebeuren:
Ik zal blijven proberen om iedereen ervan te overtuigen om redelijk te zijn in dit dossier. (Van den Bossche)
J'en appelle à la responsabilité et la responsabilisation du Gouvernement flamand pour qu'il revienne à sa position première d'accepter le compromis équilibré sur lequel un accord avait été donné le 24 septembre dernier. (Nollet)
Federaal minister Magnette is de bemiddelaar van dienst in dit dossier: de federale regering spant zich in om het onderzoek van een tekst die consensus geniet voort te zetten.
Als dit al niet lukt, hoe zal dan de discussie verlopen over wie in België welk aandeel van die 13% zal realiseren? En wanneer zal die discussie aanvangen? Want minster Magnette merkte nog op:
Een verdeling van de lasten tussen het federale niveau en de Gewesten zal niet tijdens lopende zaken kunnen worden verwezenlijkt aangezien deze verdeling, in tegenstelling tot het plan, de verschillende niveaus van gezag verbindt.
Na de herfstvakantie staan er nieuwe vragen over hetzelfde geagendeerd in het Federaal Parlement. Wordt vervolgd.
dinsdag 26 oktober 2010
Fondsen van 250 miljoen (bis)
De Programmawet van 23 december 2009 regelt de oprichting van een Fonds voor de bevordering en ondersteuning van de productie van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen. Dit Fonds diende opgericht te worden door de kernexploitanten en door hen gespijsd te worden met 250 miljoen euro. De wil van de wetgever was om de oorspronkelijke 250 miljoen die de kernexploitanten in 2008 bijgedragen hadden aan de begroting te verdubbelen in 2009. De tweede schijf van 250 miljoen zou dienen om de doelstellingen opgelegd in het kader van de Europese Klimaat- en Energiepakket te halen. Zie hierover onze eerdere berichten Programmawet december 2009, Programmawet december 2009 vervolg en Programmawet december 2009 vervolg (encore).
Uit de antwoorden van Minister Paul Magnette aan de Europese Commissie naar aanleiding van het protocolakkoord gesloten tussen de Regering en GdF/Suez bleek dat er niet 1, maar 2 fondsen opgericht werden. Om te vermijden dat gevoelige en strategische informatie ter ore zou komen van de concurrent zouden Electrabel en SPE/EDF elk een eigen Fonds oprichten. Zoals we eerder schreven is het maar zeer de vraag of dit in lijn ligt van de duidelijke tekst van de wet.
De wetgever wilde een globaal fonds oprichten waarvan de middelen zouden gebruikt worden om investeringen in hernieuwbare energiebronnen en energie-efficiëntie te financieren. Uiteindelijk zijn er twee constructies ontstaan die erop neerkomen dat de kernexploitanten middelen parkeren in een fonds om eigen investeringen mee te financieren die ze waarschijnlijk toch zouden doen. Is dit wat de wetgever voor ogen had?
Raadpleging van de bijlagen van het Belgisch Staatsblad leert ons dat er ondertussen effectief 2 fondsen opgericht zijn, beiden onder de vorm van een coöperatieve vennootschap zoals de Programmawet voorschrijft: BELGreen en GREENSTREAM.
BELGreen is de coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid opgericht door Electrabel, Tractebel-Suez en Telfin. De statuten werden gepubliceerd op 31 december 2009 in het Staatsblad. Het vaste gedeelte van het maatschappelijk kapitaal bedraagt 20.000 euro, op 22 december 2009 beslissen de bestuurders het kapitaal te verhogen met een bedrag van 213.300.200 euro, om het zo te brengen op 213.320.200 euro.
GREENSTREAM werd opgericht door EDF Belgium, SPE, SPE Power Company en EDF Energies Nouvelles. De statuten werden gepubliceerd op 8 oktober 2010 in het Staatsblad, dus ruim na 31 december 2009, uiterste datum volgens artikel 179 van de Programmawet. Het vaste gedeelte van het kapitaal bedraagt 20.000 euro. Van een verhoging van het kapitaal is in de statuten geen sprake.
De statuten van BELGreen bevatten de procedure voor de ondersteuning van projecten. Elke vennoot (Electrabel, Suez-Tractebel en Telfin) kan bij eenvoudige brief de raad van bestuur op de hoogte brengen van een project dat hij wil uitvoeren. Het voorstel wordt voorafgaandelijk voorgelegd aan een comité samengesteld uit de 4 onafhankelijke bestuurders, die een gemotiveerd advies uitbrengt aan de raad van bestuur. In geval van goedkeuring en op het moment dat de uitvoeringswerkzaamheden worden aangevat mag de vennoot zijn aandelen terugnemen ten belope van 90% van de kostenraming van het project. De statuten van GREENSTREAM bevatten geen dergelijke bepalingen.
De Programmawet regelt ook de aanduiding van een regeringscommissaris, evenals de benoeming van 4 onafhankelijke bestuurders. Deze worden door de algemene vergadering benoemd op voorstel van een dubbele lijst die de regering opstelt. Of deze dubbele lijst al opgesteld is, en wie de onafhankelijke bestuurders (zouden) zijn, is onduidelijk. Idem wat betreft de regeringscommissaris. De statuten van BELGreen bepalen dat de eerste gewone algemene vergadering zal plaatsvinden in 2011. De eerste gewone algemene vergadering van GREENSTREAM zal plaatsvinden op 8 mei 2012. De vraag kan gesteld worden of de Regering zal overgaan tot de aanduiding van een verschillende regeringscommissaris in elk fonds, en verschillende bestuurders zal voorstellen aan elk fonds. Omwille van de strategische en gevoelige informatie zullen de kernexploitanten vermoedelijk niet akkoord kunnen gaan als dezelfde mensen voorgesteld worden.
De Programmawet bepaalt dat er elk semester verslag moet uitgebracht worden bij de Minister, voor 1 maart en voor 1 september. Dit zou betekenen dat er al 2 maal gerapporteerd moet zijn geweest. Misschien dat deze rapportage meer duidelijkheid geeft over de stand van zaken en werking van beide fondsen. Anders dan sommige andere bepalingen in de Elektriciteitswet bepaalt de Programmawet niet uitdrukkelijk dat de Minister dit rapport moet overmaken aan de Federale wetgevende kamers.
vrijdag 15 oktober 2010
Blixt op VIB Studiedag "Aankoop van energie"
Afgelopen dinsdag gaf Tim Vermeir een lezing over een juridische aspecten voor verantwoordelijken voor de aankoop van energie. De presentatie vindt u hier.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
